"İstanbul'dayım takılıyorum. Doğru değil seni düşünüyorum." demiş Nil ablamız. Sonra eklemiş. "Bazen bir durup nefes alıyorummmm. İçimde bir umut, bir umut." Doğru... İstanbul'da umut herşey. Buraya gelirken, yaşarken yani her dakika... Bu şehir ile ilgili söylenecek çok söz var ama şu an gerek yok, zaten üstadlar zamanında güzel bir İstanbul yazmışlar. Öyle hatırlayalım...

Neyse ben de kalktım geldim buralara ama yine her zaman olduğu gibi "yarım"  kalarak. Böyle parça parça olmuyor hayat. "Hayat"... Bunun üstüne de söylenecek çok şey var, ama ben yine susarım. Sözü üstadlara bırakırım.

"Göğsüme madalya gibi dizdim hatalarımı...Zaferlerim onlar benim, olgunluğumun yapıtaşları...Ve derin bir yara gibi sakladım başarılarımı...Asansör çıkarken yukarı, dönüp bakmadım bile aşağı...Dönmesin diye başım...Ben istikballe arkadaşım...Ne var ki her şey yarım...Hayat da yarım, sevdalar da...Daha diyeti ödenmedi sevinçlerin...İhanetlerin hesabı sorulmadı...Nazım'ın dediği gibi, "Kopardım portakalı dalından ama, kabuğu soyulmadı, sevdalara doyulmadı...""Doydum diyen görmedim ki ben zaten..."Lakin gel de zamana anlat bunu..."

 Kafam içinde papatya büyüttüğüm bir saksı gibi sanki. Yazmaya başladım ama ne yazacağımı bilmiyorum. Neyse hep bir klişedir fakat gerçekten bir yeri güzel yapan yer sevdiğin insanlardır. İnsanlar sevmek için yaratılmış bence. Düşünsenize Oz büyücüsü'ndeki teneke adam gibi olduğumuzu... Bir kalbin peşine düşerdik. Komik ama o kalbi olmadığı halde duygusal bir tipti :) Biz insanlarda ise Ego denilen şey öyle bir sarıyor ki bazılarının bedenini bazen, o tipleri bir odaya koyup biber gazı bassan ıı ıhh yok yine bir damla içleri yanmaz. Olmuyor anlamıyorlar. Bu dünyaya getirilme nedenlerinin burnu büyüklük yapmak olmadığını anlayamıyorlar

   İstanbul'a geri dönecek olursam. İtiraf etmeliyim ki hayatımın en iyi tecrübesini yaşıyorum. Milliyeteyim. He rgün eline alıp baktığın gazetenin yapı taşlarıyla tanışmak, sonrasında senin yaptığın bir şeyin milyonların elinde olduğu düşünmek çok heyecan verici... Tamam şimdilik süper Lady Gaga dekupemle adım attım ama bu daha başlangıç :)) He tabii herkes tarafından Hande Çinkitaş olarak bilinicem o ayrı. Görsel yönetmen İlhami bey saolsun. Tamam bu yazı da İçimdeki Hande' ye gelsin madem :))

9.06.2017 tarihinde bir haber sitesinin bana ulaşması sonucu korkunç cinayeti öğrendim. İsim ve soyisim tamamen tesadüf eseri olmuştur. Yaşanan olay ile ilgisi bulunmamaktadır. Sevdiklerine allahtan sabır diliyorum.