Yaşasın Akgün Amcam :)

bu arkadaşım apo ve ben... polaroid filmlerin
3.sü onun için renklendi

Sıradan bir gün derler ya benim için extra sıradan ve gergin bir günde hayatımın en mutlu anlarından birini yaşıcağım aklıma gelmezdi. Asılnda herşey iki gün önce başladı diye sıradan bir giriş yapmama mümkün olan bu olay benim siyah beyaz fotoğraf basarak ortalığı mutluyummm, harikkaaa bişey bu nidalarıyla herkese ayağa kaldırmamla başladı. Tabii bu duruma kayıtsız 
kalmayan sevgilim bir argandizör almak için beni ikna etti. Evet bir karanlık odamız olacaktı... Ama benim diana F makinem bu baskı için uygun formatta bir film haznesine sahip olmadığı için 35 mm bir makine almak üzere sahibinden.com da bakınmaya başladım. Bir simena benim işimi görecekti. satıcıyı aradım ve Amca saolsun bana ücretsiz yollayabileceğini söyledi. sonra bu makinenin benim işime yaramayacağını elindeki zenit ET' nin benim için daha iyi olacağı konusunda ikna edince satışa tamam dedim ve 120 liraya simena ve ET sahibi olacaktım kiiiiiiii..... adama 100 lira yatırdım kalanını sonra atarsın demişti ben de kasmadım. Kargo geldi... 

burada arkadaşım pervin, yiğit ve yiğit var :)

Simena bozuk, Et 'de bi çizik dahi yok fakat diyafram halkası çalışmıyor, sarma kolunda sorun var. Tabii tüm hayallerim yıkıldı üzüldüm, hevesim kırıldı filan fişmadırık...İşte sonra hayatımın en mutlu zamanlarından birini hediye edecek kişiyi aramışım haberim yok. Konya'da Foto Akgün'ün yıllar önce elime geçen kartını aradım taradım buldum. Foto Akgün'ün sahibi Mehmet Akgün yıllardır fotoğraf tamiri yapıyor. Bu tecrübeli adamın numarasını çevirdim. kimse açmadı. sonra elimdeki ET ile uğraştım uğraştım uğraştımmm. olmadı.... tekrar aradım. evet telefon açıldı. Ben ağlamaklı bir sesle derdimi anlatırken.. "Amcam sen bunlara para mı verdin. git hemen iade et bana gel ben sana daha güzellerini hediye edicem" dedi. İade ettim. sonraki gün Hukuk sınavına girdim. hocanın sorduğu klasik sorularla ters köşe oldum. bir de Sahibinden amca arayıp illaki makinesinin bozuk olmadığını iddia etmesi benim beynimi uzaya fırlattı resmen. Bir arkadaşım beni Akgün'ün oraya bıraktı. Tabii bir günde sabır denemesi yapılıyorsa üstünde daha olacaklar var demektir... Telefonumu arkadaşımın arabasında unutmuşum. bunu da adres sormak için girdiğim telefoncuda farkettim. derdimi anlattım ama insan yabanisi esnaf telefoncu arama yapamayacamı söyledi. çıktım 2 tane teyze - e be kızım senin teyze ile ne işin var- afedersiniz telefonumu unutmuşum arkadaşımda rica etsem numaramı söylesem bi ararmısınız dedim demez olaydım teyzeler burnu sümüklü bir dilenci görmüşcesine kaçtılar benden. tam ellerimi yana açmış üstüme başıma bakıyordum ki garip bir şey mi var diye bir kızceyiz "noldu" dedi daha cümlem bitmeden telefonu verdi elime aradım ve telefonuma da ulaşmış oldum. - ne varsa genç nesilde var-- Akgün'ü buldum ve dükkana girdim. Küçücük bir dükkan ve bir sürü fotoğraf makinesi parçası. ve daha bir sürü şey... beni manuel makinelerin dizili olduğu rafların önüne getirdi. aradı taradı buldu al, al, al diye bir sürü makine verdi elime... yanımda polaroid makinem vardı yıllar yıllar önce aldığım ve filmini bekleyen, gözüm gibi baktığım makinemin vizörü tozluydu onu da yanıma temizlesin diye getirmiştim. makinelerin arasında bir tane polaroid 600 film vardı onu da verdi elime.. aman allahımmm yaşasınnn diye sevinirken dur kızım bayat o şimdi olmaz yine üzülüceksin dedi. ama o kadar emindim ki ben yıllardır bu anı bekliyordum içten içe. ve hemen taktık ben mehmet amcayı çektim ikimiz de de bir heyecan sormayın.. Film bayat olduğu için gelişmesi uzun sürdü. o dakikalar ben yerimde sürekli zıpladım durdum. Sonra mehmet amca bana kedi göz 60'lar bir gözlük daha hediye etti.. onunla ve makinelerimle poz verdim. yine büyük bir heyecanla bekledik. Akgün hatırası olarak fotoları orada bıraktım. Böylece aramda o dükkanla bir bağ kurdum. Pikap dan müzikler dinledik. O artık benim Akgün amcam şu an 7 pozum kaldı. ve çok cici manuel makinelerim de cabası... Ve 1 tane de argandizör sözü aldım.. Allahhh deymeyin benim keyfime :D